Verbeter de Keten
Wie zijn de spelers in het werkdomein en hoe zien de verschillende samenwerkingsverbanden eruit? Hoe kunnen we de samenwerking tussen gemeenten en ketenpartners verbeteren? Waar valt nog winst te behalen en wat kun je er als professional zelf aan bijdragen? Deze vragen stonden centraal tijdens de sessies in het spoor 'Verbeter de Keten'.
Samenwerken is in het werkdomein een absolute must om de opgave, het realiseren van duurzame plaatsingen van werkzoekenden, voor elkaar te krijgen. Maar hoe je dat organiseert is niet altijd even eenvoudig. In de sessie 'Samen voor werkgeversdienstverlening' zaten professionals van verschillende organisaties met elkaar aan tafel om te praten over nut en noodzaak van regio-overstijgende samenwerking.
Brigitte Jansen coördinator van het Landelijk Werkgeversservicepunt Gemeenten (Landelijk WSP) introduceerde haar organisatie. Geen overbodige luxe, want lang niet alle aanwezigen kennen het Landelijk WSP. "Werkgevers, arbeidsmarktregio's, gemeenten; het is een oerwoud aan partijen. Wij ondersteunen door te stroomlijnen en al die partijen met elkaar in contact te brengen, zodat ze makkelijker onderling in gesprek gaan. We voeren zelf niet uit maar verbinden. Je kunt ook bij ons terecht voor advies, bijvoorbeeld over afspraken met landelijke werkgevers. En als wij bepaalde knelpunten of voorbeelden tegenkomen waarvan we weten dat die niet lokaal begrensd zijn, kunnen we die delen met de rest van het land.
We doen dat allemaal met een en hetzelfde doel; duurzame plaatsingen realiseren op nationaal niveau." Jansen begrijpt wel waarom het Landelijk WSP wat uit het zicht is. "We pakken vragen op achter de schermen, ook samen met UWV. Onze kracht zit in de flexibiliteit en een pragmatische aanpak. Maar het kan altijd beter." Daarom legden Jansen en haar collega's de deelnemers aan hun sessie de vraag voor hoe het veld de dienstverlening nog meer kan verbeteren.
Landelijke kennisdeling
Welke uitdagingen zie je in jouw arbeidsmarktregio voor een landelijke samenwerking? De eerste reactie was eensluidend en kaatst de bal terug naar het Landelijk WSP. Communicatie en zichtbaarheid, daar schort het aan. Veel professionals in het veld weten niet wat de organisatie doet en hoe ze te bereiken is als er behoefte is aan advies. Bijvoorbeeld in het geval van landelijke convenanten met landelijke werkgevers. Zo'n convenant is dan afgesloten met de landelijke directie van het bedrijf, maar op de lokale werkvloer heeft men geen idee. Voor de gemeentelijke professional die daar een cliënt wil plaatsen kan dat een probleem opleveren. Ondersteuning van het Landelijk WSP is dan welkom. Ook is er behoefte aan landelijke kennisdeling, aan één punt waar kennis centraal is belegd. Denk aan een overzicht van landelijke voorwaarden voor loonkostensubsidies. Het Landelijk WSP zou ook een rol kunnen spelen bij het harmoniseren van dat soort voorwaarden en afspraken en in het contact met het ministerie van SZW.
Eenduidige werkwijze
Hoe zouden de professionals willen dat hun arbeidsregio gaat samenwerken met het Landelijk Werkgeversservicepunt Gemeenten? Ook op deze vraag kaatsen de deelnemers de bal terug naar het Landelijk WSP. De eerste wens is en blijft: harmonisatie. Het gebrek daaraan is het kernprobleem. Werkgevers hebben behoefte aan één deur waar ze kunnen aankloppen. Dat begint bij een duidelijke profilering van het Landelijk WSP. Er is behoefte aan eenduidige regels en werkwijzen. Maar ook - heel praktisch - aan het delen van lijsten: welke collega zit waar, welke arrangementen zijn er allemaal? Het Landelijk WSP kan daarin faciliteren.
Opgave centraal
Hoe maak je een arrangement een succes voor de gehele arbeidsmarktregio, de aangesloten partijen en de kandidaten? Ook hierop is het antwoord eensluidend: ken je klant, daar begint alles mee. Maar het is niet altijd eenvoudig om zicht te hebben op de juiste werkzoekenden. Vacatures worden niet altijd gedeeld, vooral kleinere gemeenten kunnen daar nadeel van ondervinden. Jammer, want de opgave moet centraal staan en niet de gemeente. Ook hier is samenwerking dus cruciaal. Maar we hebben niet altijd voldoende kennis van doelgroepen en kandidaten. Met onrealistische arrangementen als mogelijk gevolg. Een simpel voorbeeld: iemand die de Nederlandse taal nog niet machtig is op een vacature voor een receptioniste afsturen.
De conclusie is dat de titel van de sessie 'Samen voor werkgeversdienstverlening' hét gemeenschappelijke vertrekpunt moet zijn voor alle partijen in het veld. Alleen dan kunnen we optimaal voldoen aan de maatschappelijke opgave: het realiseren van duurzame plaatsingen van werkzoekenden.
